WHIPPET DŁUGOWŁOSY.
Wszyscy znamy whippety.
Wiemy jak wyglądają, każdy średnio zaawansowany “psiarz ” bezbłędnie,
wśród innych chartów wskaże whippeta.
"A-HA i FRODO" - whippety z hodowli Lazarus
Wiele osób zna tę rasę i wie, jaki ma charakter. Jednak gdy zadaje się im pytanie na temat długowłosego whippeta w ogóle nie wiedzą o co chodzi. Trudno się temu dziwić. W Polsce nie ma ( o ile nam wiadomo) takiego egzemplarza a i mało kto widział takiego “dziwoląga ” na zdjęciu.
Niniejszym chcielibyśmy przybliżyć trochę sylwetkę takiej odmiany whippeta.( Czy jest to rzeczywiście whippet - oto jest pytanie - ale o tym na końcu ). Pomocny będzie w tym artykuł Nancy O. Hawkins pt. The Longhaired Whippet opublikowany w The Rare Breed Gazette, nr 4, lipiec - sierpień 1989, do którego przetłumaczenia i wykorzystania zostaliśmy upoważnieni a nawet zachęceni przez panią Hawkins. Ponad 20 lat temu Walter Wheeler z Sheborn w stanie Massachusetts został zainspirowany do “ odtworzenia ” starej ( historycznej ) linii whippetów, które miały długą sierść. Walter Wheeler w swojej hodowli Windsprite hodował “ normalne ” whippety, które odznaczały się elegancją i pięknymi ciemnymi oczami. Te jednak osiągnięcia nie zadawalały w pełni hodowcy. Jego zdaniem, cienka skóra i krótki włos nie były dostateczną ochroną przed poważnymi zranieniami, zwłaszczaprzy dużych szybkościach. Z kolei długa, jedwabista sierść dawała takie zabezpieczenie a ponadto chroniła zwierzę przed zimnem. Walter Wheeler dobrze znał historię whippeta w odmianie szorstkowłosej, która często była uwieczniana na fotografiach w końcu XIX wieku. To ta stara rasa właśnie dostarczyła ekstensywnego garnituru genowego dla rozwoju długowłosego whippeta.
Windsprite RUBY - szorstkowłosy rudo/biały
matka: USACH. whippet x ojciec: długowłosy whippet
Odmiana szorstkowłosa została pominięta przez autorów pierwszego wzorca whippeta w Stanach Zjednoczonych i z czasem zanikła. Jednakże w sposób oczywisty Hillgarth Shot Silk, angielska championka i czołowa wystawowa suka roku 1957, nosiła recesywny “długowłosy gen” i jej naturalnie gęsta “ grzywa ” i kędzierzawy ogon musiały być specjalnie przygotowywane na wystawy aby suka ta była w stanie uzyskać również tytuł championa amerykańskiego. Stała się ona podstawą długowłosych whippetów z hodowli Windsprite ponieważ jej potomstwo “ wyprodukowało ” pierwsze “ kędzierzawe ” szczeniaki dla Waltera Wheelera.
Intensywne inbredowanie, które zastosował w swoim programie hodowlanym pan Wheeler w celu uaktywnienia genu “długowłosego ” dało genetyczny dowód na to, że dawne generacje whippetów były w Anglii krzyżowane z innymi rasami psów (outcross). Robiono to aby dodać rasie nowych, pożytecznych w czasie polowań, wyscigów czy coursingu cech. Próbowano też wzmocnić ochronną rolę włosa.
Jest bardzo prawdopodobne, że właśnie ten tak zwany “ outcrossing ” jest przyczyną tego, że długowłose whippety występują w tak szerokiej gamie kolorystycznej - wszystkie odcienie pręgowania, sobolowe i płowe, czarnobiałe, czerwone, czarnopłowe, czarne, itp. Sierść jest jedwabista i falująca. Obecni hodowcy są zachwyceni tym, że nawet przy rozjaśnionej, recesywnej pigmentacji psy te mają przepiękne czarne oczy.
Oficjalny wzorzec dla whippeta długowłosego zezwala na nieco większą sylwetkę ( wzrost ) niż jest to w odmianie tradycyjnej. Wynika to z tego, iż pełne owłosienie podnosi niejako wzrost dla sędziego kiedy ocenia on psa na wystawowym ringu.Walter Wheeler stworzył też bardzo małą odmianę nazwaną Mini Whippets. Te małe długowłose zwierzęta ważą od 6 do 10 funtów czyli od 2, 23 do około 3, 8 kilgramów.
Satysfakcjonujące jest to, że długowłose whippety mają tak samo czarujący i ujmujący charakter jak te gładkowłose. Są tak samo silne i wytrzymałe. Jakkolwiek nie mają one możliwości uczestniczenia w oficjalnych coursingach czy zawodach posłuszeństwa ( obedience ) to mają tak samo rozwinięty instynkt sportowy jak inne whippety.
W 1981 powstała The Longhaired Whippet Association, która postawiła sobie za cel ochronę i promocję odmiany długowłosej. Związek ten prowadzi normalną dokumentację dla wszystkich swoich psów. Organizuje wystawy po to aby wyselekcjonować najlepsze egzemplarze. Np. w 1988 roku na czele listy rankingowej LWA był Ch. Shandor’s Prince of Windsprite, własność Edith Nash Hellerman, sędziego American Kennel Clubu.
Tyle artykuł. Napisany on został już kilka lat temu i być może zawarta w nim informacja, że jedynym krajem w Europie gdzie są te psy jest Szwajcaria jest nieaktualna ( reprezentant LWA mieszka w Niemczech). Jednak podstawowe kwestie pozostały bez zmian.
Na pewno nie ma sensu przytaczać dosłownie całego wzorca. Ten, którym dysponujemy został zatwierdzony w 1986. (Materiały dotyczące długowłosego whippeta przysłano nam w 1995 roku i sądzimy, że są w miarę aktualne ).
Najważniejsze jest stwierdzenie, że “ pod swoją długą , stanowiącą ochronę i ozdobę sierścią (...) jest identyczny jak whippet gładkowłosy za wyjątkiem skóry, która jest przygotowana do utrzymywania długiego włosa”.
Kilka słów na temat tego co wzorzec mówi o sierści ( bo to jest jak można zauważyć obok na pewno zasadnicza różnica w stosunku do wzorca whippeta, którego znamy ). Ma być ona “miękka, jedwabista w swojej strukturze. Ma jedynie stanowić dostateczne zabezpieczenie i dawać ciepło a nie być przebudowana, Na “ pysku, stopach i przednich nogach (...) powinna być krótka ”.
Dla lepszego zobrazowania sylwetki długowłosego whippeta proszę zapoznać się z rysunkami. Rys.1 to whippet gładkowłosy. Rys.2 to porównanie obu sylwetek . Sylwetka numer 3 to whippet długowłosy ale tym razem sam
Przytaczając materiały nadesłane nam przez panią Hawkins, sekretarza i współzałożycielki Long Whippet Association używamy słowa whippet tak jak życzy sobie tego autorka. “Długowłose whippety są odmianą whippeta. Jako, że wszyscy jego przodkowie byli whippetami, nie nazywamy ich osobną rasą”. Z kolei wielu hodowców whippetów w Stanach Zjednoczonych oburza się i protestuje przeciwko takiemu stawianiu sprawy. Bo Bengtson, sławny sędzia i hodowca ( Bohem ), w owym czasie wydawca znanego magazynu Sighthound Review, na którego m.in. łamach toczy się ta dyskusja uważa, że nie są to whippety. Twierdzi, iż ich pochodzenie jest “wątpliwe”.
W 1996 roku ARBA ( American Rare Breed Association) stwierdziła, że nie uznaje rasy długowłosy whippet. Sighthound Review ocenia tę decyzję jako nader słuszną pisząc między innymi: “ te małe psy - a raczej ich zagadkowe pochodzenie i powiązanie z Whippetem jako takim - były wielkim problemem dla miłośników whippetów od wielu lat .” I dalej: “ Praktycznie wszystkie liczące się organizacje kynologiczne na świecie: AKC (American Kennel Club ), Kennel Club w Anglii, FCI i inne, a obecnie i ARBA, zgadzają się i uznają, że whippet jest psem tylko i wyłącznie gładkowłosym ”. Z drugiej strony eksperci z Sighthound Review życzą tym psom nazywanym czasami “ Silken Windsprites ” wszystkiego dobrego na drodze do uznania ich jako rasy ale rasy odrębnej.
Nie wdając się w merytoryczną dyskusję na temat tego czy jest to rasa odrębna czy nie ( pozostawmy to fachowcom ) chcieliśmy tylko napisać kilka słów o tych rzadkich psach, których praktycznie nikt nigdy nie widział.
- powiększenie